Co kryje się za śniegiem?

Proces formowania się śniegu zaczyna się od parowania wody z powierzchni ziemi. Energia słoneczna skłania wodę do parowania, unosząc ją w górę. Tam, w chmurach, temperatura spada, a cząsteczki pary kondensują, tworząc mikroskopijne kropelki wody. Gdy temperatura spada wystarczająco nisko, następuje moment, w którym te kropelki zaczynają krzepnąć w kryształki lodu – to właśnie proces krystalizacji atmosferycznej. Kiedy kryształy lodu rozwijają się w chmurze, mogą łączyć się ze sobą, tworząc większe struktury. To zjawisko nazywane jest agregacją. W miarę przechodzenia przez różne warunki atmosferyczne, takie jak zmiany wilgotności i temperatury, płatki śniegu przybierają różne formy. Ten proces nadaje śniegowi różnorodność kształtów i rozmiarów, tworząc piękno każdego płatka. Gdy płatki śniegu osiągną wystarczającą masę, zaczynają opadać na ziemię w postaci opadu śniegu. To zjawisko, znane jako sychta śnieżna, jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów zimy. Jednak opadający śnieg to nie tylko urok wizualny – stanowi on również istotne źródło wody w przyrodzie.

Śnieg pełni kluczową rolę w cyklu hydrologicznym, wpływając na dostępność wody w różnych formach i obszarach. Gdy topnieje, zasila rzeki i jeziora, utrzymując płynność obiegu wody na Ziemi. To naturalne źródło nawodnienia dla roślin, gleby i zwierząt.

Uwaga! To tylko fragment artykułu. Zanim skomentujesz przeczytaj całość w aktualnym wydaniu Tygodnika Ziemi Opolskiej z 30 listopada - e-wydanie dostępne tutaj.